කවුද යකෝ තොට නම දැම්මේ?

මේ ටැබූ ගේ මෑතක පෝස්ට් එකක් කියවීම නිසා හිරවු සූස්ති දුමාරය මැද සිහිවු කතාවකි.

ඔහු උගතෙකි, හෙලයේ අරුත් බර වදන් මවන් දෙවියාය. ජාතියටම නම් දාන්නේ ඔහුය.
කැනඩාවේ වෙසෙන ඔහුට දුරින් නෑයෙක් වන කාන්තාවක් එකම දරුවා සමඟ ලංකාවට සැපත් විය. කොලුවා කටකාරය, වැඩිහිටන්ට ගරු සරු දැක්වීම වැනි හෙල ගති නැත. කැඩිච්ච සිංහලෙන් දොඩවයි. මහ හෙලයාට මල පැන්න නමුත් හෙල සිරිත්-විරිත් නිසා මුවින් නොබැන ඉවසා වදාලේය.

"ග්‍රැන්පා ග්‍රෑන්පා" කියමින් චාරයක් නිනව්වක් නැතිව එහෙ-මෙහෙ දුවන කොලුවා වරෙක මහ හෙලයාට හැදූ තේ එක බී හෙලයා කුපිත කලේය. තවත් වරෙක නිවසේ මහ හෙලයාගේ හාන්සි පුටුව බදු ගත්තාසේ පුකත් උඩ දමාගෙන දිගෑදී මහ හෙලයා නොදැක්කාසේ සිටියේය. මහ හෙලයාට මූව කන්න කෙන්තිය. නමුත් මූලග්ගින්න වැඩිවන තුරුත් ඉවසා සිටියේ නෑකම නිසාය.

දිනක් මහ හෙලයා හාන්සි පුටුවේ සිටියදී දුටුවේ "ඉංග්‍රිස්" සින්දුවක් මුමුනමින් ඒ අසලින් පැන පැන යන කොලුවාය. කොලුවා දුටු මහ හෙලයාට හදිසියේම මතක් වුයේ ජාතියටම නම් දමන තමාට මේ වසවර්තියාට නමක් දාන්නට නොලැබුනු බවය. දුරින් නෑ වන ගැහැනියද මු වගේම බක-පණ්ඩිත අම්මන්ඩියෙක් බව හෙලයාට මතක් විය.

"ඒයි කොල්ලෝ මෙහෙ වරෙං!" හෙලයා හඬ අවදි කලේයෙ.

"වෝට් ??" කොලුවා නුරුස්නා බැල්මකින් පිලිතුරු දුන්නේ කිසිදු ගරු සරුවක් නැතිවය.

"මෙහෙ එනවා"

කොලුවා මහ හෙලයාට කිට්ටු විය.

"මොකද්ද ඔයයිගෙ නම ?" හෙලයා විමසන්නට විය.
කොලුවා පිලිතුරක් නැතිව බලා සිටී.

"නම,නම.. නේම් ??"

"මයි නේම්? ...ඉරෝශන්"

හෙලයාට අම්බානකට තද විය."ඉරෝශන් ??"

"යා, ඉරෝශන්"

" ඇයි යකෝ, ඔයිට හොඳයිනෙ තොට හෝදපාලුවා කියල දැම්මනං" මහ හෙලයා කිවේ දවස් ගනණක කේන්තිය පිටකරන ගමන්ය.

"මාම්, වොට් ඉස් ෂොදාපාල්වා ?" ඈතින් ඇසෙන කොලුවා සහ මව අතර සංවාදය රස විඳිමින් හෙලයා හාන්සිපුටුවේ වාඩි වූයේ දින ගණනකින් නොවිඳි තෘප්තියකිනි.